மாளாத காதல

The Fault in Our Stars (2014-hollywood)

இப்படத்தை பற்றியும் இப்படத்தின் மைய கருத்ததான கேன்சர் பற்றி பார்க்கும் முன் சில விஷயங்கள் 

பொதுவாக படம் பார்க்கும் பார்வையாளன் ஒரு 3 விசயங்களுக்குகாக படம் பார்ப்பான் .ஒன்று அந்த படத்தை பார்த்து அவன் தன் கவலை மறந்து சிரிக்க வேண்டும் .இன்னொன்று தனக்கு புடித்த கதாநாயகனை மாஸ் ஆக காட்ட வேண்டும் (அது எப்படி பட்ட குப்பை ஆக இருந்தாலும் ரசிப்பான் )

மூன்று அந்த படத்தை பார்த்து அவன் உணர்சிப்புர்வமாக மாறி அழ வேண்டும் .இதை கருத்தில் கொண்டுத்தான் அன்று முதல் இன்று வரை படங்கள் எடுக்க படுகிறது .அதில் சோக படங்கள் எப்போதுமே பார்வையாளனுக்கு சிறந்த படமாகவும் எப்போதும் நினைவில் இருப்பதாகவே இருக்கும் .அதை விமர்சகர்களும் பாராட்டுவார்கள் .கதாநாயக பிம்பத்தை அடியொற்றி வரும் படங்களை எல்லாம் ரசிகன் ஒரு வருடத்தில் மறந்து விடுவான் .இன்றும் பாச மலரோ ,நெஞ்சம் மறப்பதில்லையோ இல்லை வாழ்வே மாயம் போன்ற படங்களை பார்த்து அழுபவர்கள் உண்டு .இவ்வாறு சோக படங்களை மனதில் நிறுத்தி வைப்பது நம் மண்ணுக்கு உரித்தான ஒன்று . சினிமாவில் மட்டும் இல்லை நம் பண்டைய கால கலையான நாடகத்திலுமே வள்ளி திருமணத்தை விட அரிச்சந்திர புராணத்தை விரும்பவர்கள்தான் அதிகம் .

நம் தமிழ் சினிமாவில் ஆரம்ப காலத்தில் சோக படங்களை எடுக்கும் போது கதாநாயகனை அவனை சார்ந்த சமுதாயம் சார்ந்த பிரச்சினைகளால் அவனை சோக கதாபாத்திரமாக மாற்றினர் .அதாவது அவனுக்கு இருக்கும் வறுமை ,அவனை யாராவது ஏமாற்றுவது அவனுக்கு குடும்பத்தில் இருக்கும் சிக்கல்கள் இப்படித்தான் சோக படங்களை உருவாக்கினார்கள் ஆனால் கதாபாத்திரத்துக்கு ஒரு குணபடுத்த முடியாத கொடிய நோய் வந்துள்ளது அதனால் அவன் வாழும் காலம் குறைவு என்று ஒரு குனபடுத்த முடியாத நோய் அதனால் இறக்க போகும் நாயகன் என்று ஒரு புதிய சோக படமாக வந்தது 1962ல் ஸ்ரீதர் இயக்கத்தில் முத்து ராமன் ,தேவிகா ,கல்யாண் குமார் இயக்கத்தில் வெளிவந்த நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம் .அந்த திரைபடத்தில் முத்து ராமன் கதாபாத்திரம் குணபடுத்த முடியாத நோய்க்கு ஆளாகும் .அந்த பாத்திரத்தின் மீது ரசிகர்கள் பரிவு ஏற்பட்டதோடு ரசிகர்களால் மறக்க முடியாத பாத்திரமாகவும் இருந்தது .அதில் இருந்து அது போன்று பல படங்கள் வந்தாலும் அதே போன்று தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது 1982ல் கமல்ஹாசன் ,ஸ்ரீதேவி நடித்து வெளிவந்த வாழ்வே மாயம் திரைப்படம்
 (இது 1981ல் வெளிவந்த தெலுங்கு படமான ப்ரேமிபிசெகம் என்ற படத்தின் ரீமேக் ஆகும் )
இதில் கமல்ஹாசன் கேன்சர் நோயாளி ஆக நடித்த படம் .கேன்சர் என்றால் என்ன என்பதை தமிழ் ரசிகர்களுக்கு அறிமுகம் செய்து வைத்த  படம் .அதிலிருந்து கேன்சரை வைத்து பல படங்கள் எடுக்கப்பட்டு விட்டன .(அஜீத் நடித்த படம் கூட ஒன்று உள்ளது ஆனால் அதன் பெயர் ஞாபகம் வரவில்லை )
ஆனால் எதுவுமே வாழ்வே மாயம் போன்று தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை .
இது போன்று கேன்சரோ இல்லை குனபடுத்த முடியாத நோயை வைத்து எடுக்கப்பட்ட படங்கள் எல்லாம் ஒரே டெம்ப்ளேட்யை பயன்படுத்தியது தான் காரணம் . இது போன்ற படங்களில் எல்லாம் முடிவு ஏற்கனவே ரசிகனுக்கு தெரியும் என்றாலும் முடிவுக்கு முன் இடைப்பட்ட பகுதிகளில் எல்லாம் அழுவாச்சி காவியமாக இருந்தது தான் ரசிகனுக்கு சலிப்பை ஏற்படுத்தியது .அவர்களும் அழுது கழுத்தை அறுத்துக்கொண்டு நம் கழுத்தையும் அறுப்பார்கள் .இதில் ஓரளவு வித்தியாசமாக எனக்கு தெரிந்தது  2 படங்கள் 

அதில் ஒன்று  பாசில் இயக்கத்தில் நதியா ,பத்மினி நடிப்பில் 1985ல் வெளிவந்த பூவே பூச்சுடவா திரைப்படம் .இந்த படத்தில் நாயகிக்கு கேன்சர் கிடையாது ஆனால் குணபடுத்த முடியாத நோய் ஒன்று இருக்கும் .ஆனால் அவள் தனக்கு வியாதி இருக்கிறது என்றோ சொல்லி அழ மாட்டாள் .இறுதி காட்சியில் தான் தெரியும் அவளுக்கு வியாதி இருக்கிறது என்று .படம் முழுதும் அந்த கதாபாத்திரம் ஒரு பாஸ்டிவ் எனர்ஜியோடு இருக்கும் .
அதே போன்று இன்னொரு படம்



கரன் ஜோகர் கதை திரைக்கதையில் ஷாருக்கான் ,சைப் அலி கான் ,ப்ரித்தி ஜிந்தா நடிப்பில் 2003ல் வெளியான கல் ஹோ நா ஹோ திரைப்படம் .அதே வாழ்வே மாயம் கதை தான் .ஆனால் படத்தில் எந்த காட்சியிலும் ஷாருக்கான் பாத்திரம் யாரடிமும் தனக்கு நோய் இருப்பதாக சொல்லி அழாது .மாறாக எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதாக காண்பிக்கப்படும் .ஷாருக்கானின் சிறந்த நடிப்பில் இப்படமும் ஒன்று .
இது போன்று கேன்சரோ இல்லை மற்ற குனபடுத்த முடியாத வியாதியோ அந்த பாத்திரத்தை பாஸ்டிவ் எனர்ஜியோடு காட்டும் போது ரசிகனுக்கும் ஒரு மகிழ்ச்சி கிடைக்கும் அதே நேரத்தில் கிளைமாக்சில் அந்த பாத்திரத்தின் மீது ஒரு பரிவும் எற்படும் அதைத்தான் The Fault in Our Stars படமும் செய்துள்ளது .
சரி இனி அதை பற்றி
1989ல் வெளிவந்த மணிரத்னம் இயக்கத்தில் நாகர்ஜுன் நடிப்பில் வெளியான தெலுங்கு திரைப்படமான கீதாஞ்சலி படத்தின் கதையை கிட்டத்தட்ட ஒட்டி வந்துள்ள படம்தான் இது .அதில் கதாநாயகனுக்கும் கதாநாயகிக்கும் கேன்சர் இருக்கும் இருவரும் காதலிப்பார்கள் .



சரி தெரிந்த கதை அதே கேன்சர் ,   முடிவு தெரியும் என்று ஒரு அரை மனதோடு தான் படம் பார்த்தேன் .ஆனால் இது மற்ற கேன்சர் படங்களை போல் இல்லை .கதாநாயகனுக்கும் கதாநாயகிக்கும் கேன்சர் என்றாலும் படம் முழுதும் அவர்கள் ஒரு பாஸ்டிவ் எனர்ஜியோடு  தான் இருக்கிறார்கள் .
குறிப்பாக கதாநாயகி எப்போதும் சிரித்த முகத்தோடு தான் இருக்கிறாள் .அதே போன்று தான் கதாநாயகனும் எதையும் எளிதாக எடுத்து கொள்கிறான் .
கதாநாயகி தன் காதலை நாயகனடிம் வெளிபடுத்தும் காட்சி மிகவும் அருமையாக இருந்தது .
மேலும் இதில் கதாபாத்திரங்கள் குறைவு என்றாலும் சலிப்பு தட்ட வில்லை
இப்படம் ஜோஸ் புன்னே என்பவரின் நாவலை தழுவி எடுக்கப்பட்டது .
இப்படம் மெதுவாகத்தான் செல்கிறது .ஆனால் எந்த இடத்திலும் திரையை விட்டு கண்கள் செல்லவில்லை .
சில படங்கள் எப்படா முடியும் என்று தோன்றும் ஆனால் இது அப்படி இல்லை மெதுவாக சென்றாலும் அந்த படத்துடுன் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் ஒன்றி இருக்கலாம் என்று தான் தோன்றியது .
தமிழில் அன்பே சிவம் படத்தில் தான் எனக்கு இது போன்ற உணர்வு ஏற்பட்டது .
முடிவாக இன்றைய ஹாலிவுட் படங்களில் காதல் என்றாலே பார்த்த உடன் முத்தமிட்டு கொண்டு அடுத்த வினாடியில் எதவாது ஒரு அறைக்கு சென்று விட்டு அங்கே இருக்கும் பொருள்களை எல்லாம் தட்டிவிடுகிறேன் என்ற பெயரில் உடைத்து விட்டு ஒரு செக்ஸ் காட்சியை வைத்து விட்டு பின்பு இது மிக சிறந்த காதல் திரைப்படம் என்று சொல்லும் ஹாலிவுட் உலகில் இது போன்று உண்மையிலே இதய பூர்வமான திரைப்படங்களை பார்ப்பது புதிது .
சிறந்த காதல் திரைப்படங்கள் என்று ஒரு 10 படங்களை என்னை சொல்ல சொன்னால் அதில் இப்படம் நிச்சியம் இடம் பெறும் .

எனவே அனைவரும் தாராளமாக இப்படத்தை பார்க்கலாம் .

பார்க்க 101

Fireman (மலையாளம் ) தீயணைப்பு வீரர்களின் போராட்டம் 

பொதுவாகவே நம்மூரில் தீ விபத்து ஏற்பட்டால் மட்டும் தீயணைப்பு துறை வருவதில்லை .வீட்டில் மலை பாம்பு புகுந்தாலோ இல்லை கிணற்றில் மாடு விழுந்தாலோ இல்லை ஆற்றில் வெள்ள பெருக்கில் மாட்டி கொண்டவர்களை காப்பாற்றுவதும்  தீயணைப்பு துறை தான் .

ஆனால் அவர்களை பற்றி தமிழில் அதிகம்  படம் வரவில்லை .பிரசாந்த் நடித்து சுசி கணேசன் இயக்கிய விரும்பிகிறேன் படம்  தீயணைப்பு துறையை தழுவி எடுக்கப்பட்ட படம் என்றாலும் அது பாதிக்கு அப்புறம் ஏதோ 90களில் வந்த காதல் திரைப்படம் போல் ஆயிற்று .

சரி இனி fireman 

ஒரு பெரிய Lpg gas சிலிண்டர் நகரத்தின் மத்தியில் லாரியில் இருந்து விழுந்து விடுகிறது அதில் இருந்து வெளியேறும் வாயுவால் நகரத்தில் பெரிய தீ விபத்து ஏற்படுகிறது . ஆனால் சிலிண்டர் அகற்றமால் விட்டால் 3 கிலோ மீட்டர் அளவு வாயு பரவி விடும் அதனால் யாரனும் செல் போன் உபோயோகித்தலோ இல்லை மின்சாரம் பயன்படுத்தினாலோ பெரிய தீ விபத்தாக மாறும் அபாயம் உண்டு .அதே நேரத்தில் மின் இணைப்பு துண்டிக்கபட்டால் மெழுகுவர்த்தியோ இல்லை ups பயன்படுத்த கூடும் இதனால் மக்கள் அனைவரும் வெளியற்றபடுகின்றனர் .ஆனால் வாயு கசிவு எற்பட்ட இடத்திற்கு மிக அருகில் மத்திய சிறைச்சாலை .அவர்களை வெளியற்ற முடியாது அதே நேரத்தில் அங்கு ஏதுனும் ஒருவர் சிகரட் பற்ற வைத்தால் கூட விபத்து ஏற்படும் .
இதற்கு இடையில் மகளை தொலைத்த ஒருவர் ஒரு கடையை பூட்டி கொண்டு கையில் Lighter உடன் இருக்கிறார்.அவர் தன் மகள் 1 மணி நேரத்தில் வர வில்லை என்றால் அதை பற்ற வைத்து விடுவேன் என்று மிரட்டுகிறார் .
இதற்கு இடையில் சிறைச்சாலையில் உள்ள கைதிகளுக்கு விசயம் தெரிந்து அவர்களை விட சொல்லி வன்முறையில் இறங்குகின்றனர் .
இத்தனை சிக்கல்களுக்கு மத்தியில்  தீயணைப்பு துறை அந்த வாயு கசிவை தடுத்ததா பெரிய விபத்து ஏற்படாமல் மக்கள் பாதுகாக்கபட்டனரா சிறைச்சாலையில் உள்ளவர்களின் கதி என்ன என்பதே மீதி கதை .

சமீப காலங்களில் இவ்வளவு விறுவிறுப்பாக சென்ற படத்தை நான் ஹாலிவுட்டில் கூட பார்க்கவில்லை .படத்தின் ஆரம்பத்தில் இருந்தே திரைகதை வேகமாக செல்கிறது .தேவை இல்லாத பாடல்களோ நகைச்சுவை காட்சிகளோ சண்டை காட்சிகளோ இல்லை .
இவ்வளவு ஏன் படத்தில் ஒன்றி விட்டப்பின் படத்தில் நமக்கு மம்முட்டி நடித்திருபதாக தோன்ற வில்லை ஏதோ ஒரு  தீயணைப்பு துறை அதிகாரி தீயை தடுக்க போராடுவதை போல் தான் இருக்கிறது .
மேலும் வெறும் விறுவிறுப்புடன் செல்வது மட்டுமின்றி  தீயணைப்பு துறையில் வேலை பார்ப்பவர்களின் கஷ்டங்களையும் சொல்கின்றனர் .

ஒரு கட்டத்தில் விபத்தை தடுக்க முடியாது என்று தெரிந்த உடன் காவல் துறை உட்பட அனைவரும் வேறு இடத்திற்கு செல்ல தீர்மானிக்கும் போது  தீயணைப்பு துறை வீரர்கள் யாரும் வர மாட்டோம் என்று சொல்லிவிட்டு அதற்கு மம்முட்டி ஒரு காரணம் சொல்வார் ."மக்கள் தீ விபத்தோ இல்லை வெள்ள பெருக்கோ இல்லை அது போன்ற நெருக்கடியான சமயத்தில் மக்கள் யாரும் மந்திரியோ இல்லை MLA  வையோ எதிர்ப்பார்பதில்லை 101 அழைத்து விட்டு எங்களைத்தான் நம்புகிறார்கள் .இது படத்திற்காக வைக்க பட்ட வசனம் என்றாலும் உண்மையும் அதுவே .ஆனால் நாம் யாரும் தீயணைப்பு துறையை பெரிதாக பார்ப்பதில்லை .காவல் துறையையும் ராணுவ துறையையும் தான் பெரிதாக பார்க்கிறோம் .
சிறு வயதில் நாம் எல்லாரும் விஜயக்காந்த் ,அர்ஜுன் நடித்த போலீஸ் படங்களை பார்த்து விட்டு அப்போது படம் முடிந்த போது நாமும் போலீஸ் ஆக வேண்டும் என்று பலர் நினைத்திருப்போம் .ஆனால் எனக்கு அப்போது எல்லாம் அப்படி ஒரு எண்ணம் வரவில்லை .ஆனால் இப்படம் பார்த்து முடித்த உடன் சிறு பிள்ளை போல் நானும் தீயணைப்பு துறை வீரனாக வேண்டும் என்று ஒரு நிமிடம் தோன்றி மறைந்தது .எனக்கு மட்டும் அல்ல .இப்படம் பார்க்கும் அனைவருக்குமே தீயணைப்பு துறை வீரர்கள் மீது ஒரு நல்ல மரியாதை ஏற்படும் .

முடிவாக எப்போதும் சிங்ககளும் சிறுத்தைகளும் வேட்டையாடி விளையாடுவதை மட்டும் பெரிதாக திரையில் ரசிப்பவர்கள் இது போன்று மனிதனை மனிதன் காப்பாற்றும் படங்களை பார்த்து ஊக்குவிக்க வேண்டும் .

மேலும் FIREMAN நல்ல விறுவிறுப்பாக செல்ல கூடிய படம் அதனால் அனைவரும் பார்க்கும் படி கேட்டு கொள்கிறேன் .

மறவாதே கண்மணியே

மறதி கதாபாத்திரங்கள் பற்றி   ஒரு பார்வை

ஓகே   கண்மணி படம்  பார்த்தவர்கள்  அனைவரும்  படம் நன்றாக உள்ளது என்றவர்களும் சரி ,படம் பிடிக்கவில்லை என்று கூறியவர்களும் சரி படத்தில் ஒரு விஷயத்தை பெரும்பாலனோர்  பிடித்திருக்கிறது என்று பாராட்டியது  பிரகாஷ் ராஜ் மற்றும் லீலா சாம்சன்  கதாபாத்திரமும் அவர்களின்   வயோதிக காதலும் .


குறிப்பாக லீலா சாம்சனின் கதாபாத்திரம் ஒரு அழுத்தமான பாத்திரமாக இருந்தது .மற்ற பாத்திரங்களை விட இவரின் கதாபாத்திரம் ஒரு ரசிப்பு தன்மையும் பரிதாபத்தையும் ரசிகர்களிடம் ஒருங்கே பெற்று தந்தது ,இதற்கு காரணம் அவர் அல்ஜிமிர் என்ற மறதி நோயால் பாதிக்கபட்டுளதாலும் அதனால் சிரமபடுவதாலும்.
மறதியை வைத்து எடுக்கப்பட்ட பாத்திரங்களின் சிறப்பு இதுதான் அப்பாத்திரங்களுக்கு மறதி  இருந்தாலும் அப்பாத்திரங்களை ரசிகர்கள் எளிதில் மறக்க மாட்டார்கள் .அது அன்றைய மூன்றாம் பிறை ஸ்ரீதேவி கதாபாத்திரம் ஆகட்டும் இன்றைய ஓகே கண்மணியின் லீலா சாம்சனின் கதாபாத்திரம் ஆகட்டும் இல்லை அது கஜினியின் சூர்யா கதாபாத்திரம் ஆகட்டும் ரசிகர்கள் என்றுமே இப்பாத்திரங்களை மறக்க மாட்டார்கள் .
புராண காலங்களிலும் மறதி கதாபாத்திரங்கள் உண்டு .விசுவமிதிரர்ரின் மகள் சகுந்தலையை அவளுடைய கணவன் துஷ்யந்தன் மறந்தது .மயானத்தில் அரிச்சந்திரன் மனைவியையும் சொந்த மகனையும் மறந்தது என நம் கதைகளில் எப்போதும் மறதி கதாபாத்திரங்கள் இருந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றன . இப்பாத்திரங்களின் சிறப்பு என்னவென்றால் எப்படி பழி வாங்கும் கதைகளில் எப்போது நாயகன் பழி வாங்குவான் என்ற எதிர்பார்ப்பும் ஒரு வன்முறை உணர்வும் ஏற்படுகிறதோ அதே போல் மறதி கதாபாத்திரங்கள் மீது ஒரு பரிதாப உணர்வும் ஒரு எதிர்பார்ப்பு தன்மையும் ஏற்படும் .
இந்த கட்டுரை முழுதும் மறதியை வைத்து வந்த எனக்கு தெரிந்த படங்களையும் அதன் கதாபாத்திரங்கள் பற்றியும் எனக்கு தெரிந்த வரை சொல்லி இருக்கிறேன்

1.memento(2010)

நோலனை Inception பார்த்தும் Batman trilogy பார்த்தும் ரசிகர்கள் ஆகியவர்கள்தான் அதிகம் ஆனால் நோலனின் சிறந்த படமாக பெரிய பெரிய இயக்குனர்கள் எல்லாம் கருதுவது இந்த Memento தான் .இன்று வரையிலும் இதன் Non-linear திரைக்கதைக்காக இந்த படம் திரும்ப திரும்ப பார்க்கப்படுகிறது .இதன் கதை நம் எல்லோருக்கும் தெரிந்த ஒன்றுதான் குறுகிய கால ஞாபகம் உள்ள கதாநாயகன் தன் காதலியை கொன்றவர்களை எப்படி பழி வாங்குகிறான் என்பதே கதை சாதாரணமாக பழி வாங்கும் கதை என்றாலே ரசிகனுக்கு ஒரு எதிர்ப்பார்ப்பு ஏற்படும் இதில் மறதி கதாபாத்திரம் ஒன்று பழி வாங்குகிறது என்றால் அது ரசிகனுக்கு புது விதமாகவும் ஒரு ஆர்வமும் ஏற்படும் ,அதை நோலன் திறம்பட கையாண்டு இருப்பார் .தன் மறதியை மீறி பழி வாங்க நாயகன் மேற்கொள்ளும் முயற்சிகளும் தான் இந்த திரைகதையின் பலம் .

2.கஜினி (2005)

அதான் Memento பற்றி சொல்லியாய்ற்றே அப்புறம் ஏன் கஜினியை பற்றி பேச வேண்டும் என்று சிலர் நினைக்கலாம் .இந்த Copycat கண்டுபுடிக்கும் கொலம்பஸ்களுக்கு எல்லாம் ஒன்று சொல்லி கொள்கிறேன் இந்த அந்நிய படங்களை தழுவி படம் எடுக்கும் முறை MGR,சிவாஜி காலத்தில் இருந்து உள்ளது .அதற்கு காரணம் இயக்குனர்கள் மட்டும் அல்ல .சொந்த கதையையோ இல்லை நாவலை தழுவியோ எடுக்கும் படங்களை ரசிகர்கள் என்றும் ஓட வைப்பதில்லை. அப்புறம்   Copycat என்று மட்டும் சொல்லி கொள்பவர்கள் இரண்டு படங்களை நன்றாக ஒப்பிட்டு பார்க்குமாறு கேட்டு கொள்கிறேன் .கஜினியை பொறுத்த வரையில் A.r.முருகதாஸ் கதையையும் அந்த கான்செப்ட் யையும் மட்டும் எடுத்து கொண்டு திரைக்கதையை முற்றிலுமாக மாற்றி இருப்பார்.இதன் காதல் காட்சிகளுக்குகாவே இந்த படம் எப்போது பார்த்தாலும் ரசிக்கும்படி அமைத்திருப்பது A.r.முருகதாசின் சமார்த்தியம் .மேலும் இப்படம் தெய்வ திருமகள் போல (I am sam) சீன் பை சீன் அப்படியே எடுத்து வைக்கவில்லை .

இதன் திரைக்கதையால் கவரப்பட்ட ஆமிர்கான் தன் திரை உலக வாழ்கையில் Remake எடுக்காத ஆமிர்கான் Remake எடுத்த ஒரே திரைப்படம் கஜினிதான் .

3.50 First dates(2004)

பீட்டர் சீகல் இயக்கத்தில் ஆடம் சண்ட்லெர் ,ட்ரூ பெர்ரிமோர் நடித்து 2004ல் வெளி வந்த படம் .இதில் நாயகிக்கு தன் தந்தை பிறந்த நாள் அன்று அவருக்கு பிறந்த நாள் வாங்கி விட்டு வரும் வழியில் விபத்துக்கு உள்ளாகிறாள் .அதிலிருந்து எல்லா நாளும் அவளுக்கு அந்த தினம் மட்டுமே நினைவில் உள்ளது .தினமும் தூங்கி எழுந்த உடன் தந்தை பிறந்த நாளாக நினைக்கிறாள் .தந்தைக்கு பரிசு வாங்க செல்கிறாள் .Sixth sense படத்தை குடும்பத்துடுன் பார்க்கிறாள் .ஒவ்வொரு முறையும் புதிதாக பார்ப்பது போல் பார்க்கிறாள் .இந்த நிலையில்தான் நாயகன் அவளை சந்திக்கிறான் .முதலில் அவளை பற்றி எதுவும் அறியாத அவன் அதன் பின் அவளை பற்றி அறிந்து கொள்கிறான் .ஆனால் அதையே அவன் சாதகமாக எடுத்துக்கொண்டு தினமும் அவளுடுன் புதியவன் போல் பழகுகிறான் .பின் அவளை குணப்படுத்த முயல்கிறான் .ஆனால் அது முடியாது என மருத்துவர்கள் சொல்லி விடுகின்றனர் .அதன் பின் அவளுக்கு அவள் மறந்த ஒரு வருட நிகழுவுகளை வீடியோவாக எடுத்து அவளுக்கு காண்பிக்கிறான் .அதன் பின் தினமும் வீடியோ எடுத்து அவளுக்கு  தினமும் வீடியோ மூலம் முந்திய தினத்தை எடுத்து அவளுக்கு காண்பித்து அவளை காதலிக்கிறான் .ஆனால் ஒரு கட்டத்தில் அவள் தன்னால் நடைமுறை வாழ்கைக்கு ஒத்துவர இயலவில்லை என்று மன நல காப்பகத்துக்கு சென்று விடுகிறாள் அதன் பின் ஒரு மூன்று மாத இடைவெளிக்கு பின் நாயகன் அவளை தேடி சென்று திருமணம் செய்து கொள்கிறான் .இறுதி வரை அவளுக்கு வீடியோ மூலம் எல்லாவற்றையும் ஞாபக படுத்துகிறான் .
பொதுவாக காதல் கதைகளில் ஞாபக மறதி கதாபாத்திரங்களை புகுத்தும் போது அது பெரும்பாலும் அழுவாச்சி காவியாமகவே இருக்கும் ஆனால் இப்படம் அப்படி இல்லை .முதல் பாதி முழுதும் காமெடியாகவும் இரண்டாம் பாதி முழுதும் நல்ல காதல் காட்சிகளுடுனும் செல்கிறது .அதுவே இப்படத்தின் பலம்.

4.Mumbai police (2013)

 

ரோசன் அன்றேவ்ஸ்  (36 வயதினிலே இயக்குனர் ) இயக்கத்தில் பிரித்திவி ராஜ் ,ஜெயசூர்யா ,ரஹ்மான்  நடிப்பில் 2013ல் வெளிவந்த திரைப்படம் .மறதி கதாபாத்திரத்தை கொண்டு வந்த ஒரு வித்தியசமான திரைப்படம் .

பிரிதிவிராஜ் ஒரு திறமையான போலீஸ் அதிகாரி .ஆனால் யாரையும் மதிக்காமல் எப்போதும் ஒரு திமிருடுன் இருப்பவர் ,அதற்கு காரணம் அவர் மும்பையில் போலீஸ் ஆக வேலை பார்த்து விட்டு வந்திருப்பவர் .அதனாலே அவரை மும்பை போலீஸ் என்று கூறுகிறார்கள் .இப்படி இருக்கும் போது தன்னுடுன் வேலை பார்க்கும் சக போலீஸ் அதிகாரி கொல்லப்படுகிறார் .அதை விசாரணை செய்யும் பொறுப்பு பிரிதிவிராஜ்க்கு வருகிறது .எல்லாம் முடிந்து கொலையாளி யார் என்று கண்டுபுடித்து தன் மேலாதிகாரிக்கு சொல்ல போகும் வழியில் பிரிதிவிராஜ் விபத்துக்குள்ளாகிறார் .இதனால் கொலையாளியை மட்டுமின்றி தான் யார் என்பதையே முற்றிலுமாக மறக்கிறார் .அதன் பின் மிகவும் சிரமபடும் அவரிடிம் அவர் மேலதிகாரியான ரகுமான் மீண்டும் அந்த கொலை பற்றிய விசாரணையை முதலில் இருந்து துவங்குமாறு கூறுகிறார் .ஆனால் எதை பற்றியும் ஞாபகம் இல்லாத பிரிதிவிராஜ் அதை விசாரணை செய்யும் போது அது முதல் பாதியில் சென்றது போல் இல்லாமல் வேறு விதமாக செல்கிறது கொலையை பற்றிய சந்தேகங்கள் முற்றிலும் புதிதாக உள்ளது .இதை எல்லாம் மீறி பிரிதிவிராஜ் கொலையாளியை கண்டுபுடித்தரா தன் ஞாபகம் மீண்டும் வந்தாதா என்பதே கதை .இந்த படம் பிரிதிவிராஜின் நடிப்பில் ஒரு மைல் கல் என்றே சொல்லாலம் .மும்பை போலீஸ் என்ற பெயரில் திமிருடுன் இருப்பதாகட்டும் தன்னை பற்றியே மறந்த பின் ஒரு கொலையை பற்றி விசாரணை செய்யும் போது மிகவும் பரிதாபமாக இருப்பது ஆகட்டும் நடிப்பில் ஒரு சிறந்த பரிமாணத்தை காட்டி இருப்பார் .அதே போல் சம கால மலையாள இயக்குனர்களில் ரோசன் அன்றேவ்ஸ்  கவனிக்கதக்கவர் .இவருடைய அனைத்து படங்களும் வேவேறு விதமான வகை படங்கள் ஆகும் .மேலும் இவருடைய படங்களில் திரைகதையை மந்தமாக்கும் வகையில் பாடல்களோ நகைச்சுவையோ அதிகம்  இருக்காது .மும்பை போலீசை பொறுத்த வரையில் எப்படி மறதி கதாபாத்திரத்தை வைத்து ஒரு பழி வாங்கும் கதையாக கஜினி இருந்ததோ அதே போல் இது  மறதி கதாபாத்திரத்தை வைத்து ஒரு  நல்ல crime thriller .

5.Deepavali(2007)

மூன்றாம் பிறையில் கமலின் பாத்திரம் பைத்தியம் ஆகமால் மீண்டும் காதலியை தேடி போய் இருந்தால் எப்படி இருந்திருக்கும் என்று இயக்குனர் எழில் யோசித்திருப்பார் போல அது போலே தீபாவளி படம் இயக்கிருப்பார் .

அதே போல் மூன்று மாதம் நாயகனை காதலிக்கும் நாயகி அதன் பின் தன் பழைய ஞாபகங்கள்  வந்த பின் நாயகனை மறக்கிறாள் .அவளை தேடி சென்று அவளுக்கு தன் காதலையும் தன்னுடுன் இருந்த நாட்களை ஞாபகபடுத்த முயற்சிக்கும் நாயகன் என்று நல்ல Classical Romance படமாக வர வேண்டியது திரைக்கதையால் சுமாராகி போனது .இருப்பினும் இதன் பாடல்களும் அது படமாக்கபட்டிருக்கும் விதமும் இன்று பார்த்தாலும் ரசிக்கும் படி இருக்கும் 

6.The vow (2012)

இப்படத்தை பார்த்தவர்களோ இல்லை நான் கதை சொல்லிய பின் இது தீபாவளி படம் போன்று இருக்கிறதே என்று நினைத்து ஒரு வேலை இதை எழில் காப்பி அடித்திருப்பாரோ என்று நினைப்பவர்கள் இரண்டு படங்கள் வெளி வந்த வருடங்களை ஒப்பிட்டு பார்த்து கொள்ளுங்கள் .The vow வெளி வந்தது 2012 ஆனால் தீபாவளி 2007ல் வெளிவந்துள்ளது .

The vow படத்தை பொறுத்த வரை பணக்கார நாயகி வீட்டில் இருக்க புடிக்கமால் வெளியே வருகிறாள் ஒரு ஆல்பம் பாடகரான நாயகனை காதலித்து திருமணம் செய்து கொள்கிறாள் .மூன்று மாத காலம் அவனுடன் நிம்மதியாக வாழ்கிறாள் .ஆனால் ஒரு விபத்துக்கு பின் நாயகி அந்த மூன்று மாத கால நினைவுகளையும் தன் கணவனையும் மறக்கிறாள் .அதன் பின் நாயகன் தன் திருமண போட்டோவை காண்பித்து அவளை தன்னுடுன் இருக்க சொல்கிறான் .அவளும் முதலில் சம்மதிக்கிறாள் .ஆனால் பின்பு அது புடிக்காமல் தன் பெற்றோரிடம் சென்று விடுகிறாள் அதன் பின் வழக்கம் போல் நாயகன் அவளுக்கு ஞாபகபடுத்த முயல்கிறான் . ஆனால் இறுதி வரை நாயகிக்கு ஏதும் ஞாபகம் வரவில்லை .ஆனால் நாயகனின் அன்பினால் இறுதியில் அவனிடமே சென்று விடுகிறாள் .இது உண்மை சம்பவத்தை வைத்து எடுக்கப்பட்டது நாயகியின் பாத்திரத்தில் உள்ள உண்மை பெண்மணிக்கு இன்று வரை ஞாபகம் வரவில்லை .ஆனால் அப்பெண்மணி கணவருடுன்தான் உள்ளார் .

7.Vetri vizha (1989)

கமல் நடிக்காத பாத்திரம் என்றுதான் ஏதும் உண்டா ?  அவர் மறதி கதாபாத்திரமாக நடித்து பிரதாப் போத்தன் இயக்கத்தில் 1989ல் வெளி வந்த திரைப்படம் தான் வெற்றி விழா .கிட்டத்தட்ட ராபர்ட் லாடுளும் எழுதிய  The Bourne Identity என்ற  நாவலை தழுவி எடுக்கப்பட்டது தான் இந்த திரைப்படம் .

தான் யார் என்று மறந்து விட்ட உளவு அதிகாரியான நாயகன் தன்னை பற்றியும் தன்னை கொல்ல முயற்சிப்பவர்களையும் கண்டுபுடிப்பதே கதை இதில் வெறுமனே கமலின் பாத்திரத்தை வைத்து கொண்டு திரைக்கதை அமைக்கபட்டிருந்தால் கூட படம் விறுவிறுப்பாக சென்று இருக்கும் .ஆனால் தேவை இல்லாமல் பிரபு மற்றும் குஷ்பு கதாபாத்திரங்கள் மற்றும் s.s.சந்திரனின் இரட்டை அர்த்த நகைச்சுவையும் இதன் திரைக்கதையை வலுவற்று போக செய்து விட்டது .கமலின் ஆபூர்வ சகோதரர்கள் ,சத்யா ,சகலகலா வல்லவன் போன்று சிறந்த பொழுதுப்போக்கு படமாக வந்திருக்க வேண்டியது ஆனால் சுமாரான படமாகவே ஓடியது .

8.The bourne series (2002,2004,2007,2012)

அதே ராபர்ட் லாடுலம் எழுதிய The bourne identity நாவலை வைத்து எடுக்கப்பட்ட திரைப்படம் தான் இது .அதே போல் தன்னை மறந்து விட்ட ஒரு உளவு அதிகாரி எப்படி தனக்கு வரும் சிக்கல்களை எதிர் கொள்கிறான் என்பதை விறுவிறுப்பாக கொண்டு சென்ற படம் .ஆனால் மூன்று பாகங்களிலும் தான் யார் என்பதை நாயகனால் ஞாபகப்படுத்தவே முடியாது .
எப்படி bruce wills க்கு Die hard series ,டாம் குருஸ்க்கு மிசன் இம்பசபில் போல மேட் டேமன் க்கு இந்த திரைப்படங்கள் வெற்றி பாதையை வகுத்தது .

9.Still Alice(2014)

பொதுவாகவே இன்றைய கால கட்டத்தில் 40 மற்றும் 50 வயது பெண்மணிகள் மன அழுத்தத்தினால் அல்ஜிமிர் மறதி நோய்க்கு உள்ளாகின்றனர் .அதை தழுவி எடுக்கப்பட்ட படம்தான் இது .

கல்லூரி விரிவுரையாளராக இருக்கும் ஆலிஸ்க்கு அல்ஜிமிர் மறதி நோய் ஏற்படுகிறது . ஆரம்பத்தில் சிறிய விசயங்களை மறக்கும் ஆலிஸ் அதை போக்க செல் போன் reminder மற்றும் குறிப்புகள் எடுத்து சமாளிக்கிறாள் .ஆனால் நாளாக நாளாக அனைத்தையும் மறக்கிறாள் .இறுதியில் அவளுக்கு பேசும் வார்த்தைகள் கூட மறந்து விடுகிறது .

மெதுவாக செல்லும் திரைக்கதையை ஜுலியானெ மூரே தன் நடிப்பால் தூக்கி நிறுத்துகிறார் .இந்த படத்திற்காக அவர் ஆஸ்கார் உட்பட பல விருதுகளை வென்றார் .

10.A moment to remember (2004)

ஆலிஸ்க்கும்(Still alice) பவானி ஆண்டிக்கும் (ஓகே கண்மணி) 50 வயதில் வந்த அல்ஜிமிர் மறதி நோய் ஒரு 27 வயது பெண்மணிக்கு அதுவும் திருமணம் முடிந்த ஓரிரு மாதங்களிலே வந்தால் எப்படி இருக்கும் அது தான் கொரியன் திரைப்படமான இந்த a moment to remember.

பொதுவாக காதல் திரைப்படங்கள் எடுப்பதில் கொரியாகாரர்களை அடித்து கொள்ள முடியாது அதுவும் இது போன்ற கதை உள்ள படத்தில் புகுந்து விளையாடி இருக்கிறார்கள் .படத்தில் எடிட்டிங் மற்றும் இசையும் பாராட்டத்தக்கது .

மேலும் இப்படம் ஹாலிவுட்டில் ரீமேக் செய்யப்பட்டது .ஹிந்தியில் அஜய் தேவ்கன் ,கஜோல் நடிப்பில் U me aur hum என்ற பெயரில் காப்பி அடிக்கப்பட்டது .

11.Naduvula konjam pakkatha kanom (2012)

முடிவாக  நடுவுல கொஞ்சம் பக்கத்த காணோம். திருமணத்துக்கு ஒரு நாள் முன்பு நாயகன் கிரிக்கெட் விளையாடும் போது கீழே விழுகிறான் .இதனால் அவன் தலையில் சிறிய அடிப்பட்டு ஒரு 3 மாதங்களுக்கு முன் நடந்த அனைத்தையும் மறக்கிறான் .இந்த 3 மாதத்தில்த்தான் அவன் காதலித்து அதை திருமணம் வரை கொண்டு சென்று இருக்கிறான் .அடுத்த நாள்  திருமணம் ஆனால் அவனுக்கோ ஏதும் ஞாபகம் இல்லை .இப்படியான கதையை எடுக்கும் போது அது கத்தி மீது நடப்பதை போன்றது ஆனால் இயக்குனரோ அதை சோக காவியமாக்கமால் காட்சிக்கு  காட்சி சிரிக்க வைத்துள்ளார் . ஒரு வசனத்தை திரும்ப திரும்ப சொல்லும் போது பொதுவாக அலுப்பு தட்டிவிடும் ஆனால் இதிலோ நாயகன் ஒரே வசனத்தை மீண்டும் மீண்டும் சொல்லும் போது நகைச்சுவையாக இருக்கும் படி அமைத்துள்ளார் .
பொதுவாகவே மறதி கதாபாத்திரங்கள் மீது பரிதாப உணர்வுதான் ஏற்படும் ஆனால் இதில் நாயகனை பார்க்கும் போதல்லாம் ரசிகர்கள் சிரிக்கின்றனர் அது தான் இயுக்குனரின் சமார்த்தியம் .
எனக்கு தெரிந்து மறதியை வைத்து படம் முழுதும் சிரிக்க வைத்த  ஒரே படம் இதுவாகத்தான் இருக்க முடியும்



இவைகள் தவிர வேறு மறதியை வைத்து வந்த படங்களை நான் விட்ருக்கலாம் .
பெரும்பாலும் மறதி பாத்திரங்களை கண்மணிகளுக்கு படைக்கும் போது அது எத்தனை முறை பார்த்தாலும் அலுப்பு தட்டாது .மேலும் பெண்களுக்கு மறதி வரும் போது அது அவர்களை விட அது நாயகர்களுக்கு சாதமாக அமையும் .அதனால் தான் மூன்றாம் பிறையின் கமலின் பாத்திரம் இன்று வரை மறக்க முடியாதாக இருக்கிறது .அதே நேரத்தில் ஆண்களுக்கு மறதி பாத்திரம் படைக்கும் போது அதை கவனத்துடன் கையாள வேண்டும் .
ஏனன்றால் கஜினியை போன்றோ நடுவுல கொஞ்சம் பக்கத்த காணோம் போன்றோ ஒரு முறைதான் எடுக்க முடியும் .ஆனால் மூன்றாம் பிறை ஸ்ரீதேவியின் கதாபாத்திரத்தையோ இல்லை ஓகே கண்மணி லீலா சாம்சன் பாத்திரத்தை போன்று மீண்டும் படைத்தல் அது கிலெசெ வாக இருந்தாலும் ரசிப்பார்கள் .
மேலும் மறதி பாத்திரங்களுக்கு அல்ஜிமிர் நோய் மூலம் வருவதாக காட்டப்படுகிறது .எனவே அல்ஜிமிர் நோய் பற்றிய ஒரு நல்ல தெளிவு பெற்ற பின் மறதி கதாபாத்திரங்கள் படைப்பது நல்லது .

எனவே மறதியை வைத்து திரைக்கதை எழுதும் போது இந்த படங்கள் பார்த்து விட்டு எழுதினால் திரைக்கதை சிறப்பாக அமையும் என நினைக்கிறேன் .